برج میلاد، نیازمند باز‌آموزی تورگردانان
تصویری که از برج‌های سئول و کوالالامپور توی ذهنم مانده جهانگردانی هستند که بالای برج با شگفتی دارند به چشم‌انداز‌های زیبای پیرامون نگاه می‌کنند. واقع این است که سئول و کوالالامپور هر دو ویترین‌های زیبایی هستند برای کره و مالزی و قدری هم زیباتر از واقعیت وجودی این دو کشور.یعنی شما از پایتخت‌های این دو کشور که به مناطق دیگرشان می‌روید قدری از آن ذوق اولیه‌تان کم می‌شود و درمی‌یابید همه چیز به آن زیبایی و نظم که ابتدا دید‌ه بودید، نیست. پس این تصور وجود دارد که زعمای کره و مالزی چنان برج‌های بلندی را ساخته‌اند به قصد ایجاد سکویی برای مشاهده آنچه نمایه رفاه و تنعم کنونی آنهاست. آن دو برج کارکرد مخابراتی ندارند، چون اساسا این دو کشور پیشرفته‌تر از آن هستند که به رله زمینی امواج مخابراتی متکی باشند.
نماد کوالالامپور هم نه برج منفرد این شهر و بلکه آن برج‌های دوقلوی مشهور پتروناس است. هیچ جا هم ندیده‌ام که به‌عنوان نماد سئول یا کره‌جنوبی از تصویر برج بلند این شهر استفاده شود. نکته‌ای که انگاره پیش گفته را تقویت می‌کند، اینکه این دو برج ساخته شده‌اند تا برفراز آنها به جهانگردان نشان دهند بیلانی تصویری، مستند و زنده از طرح‌های توسعه در کشورشان را. نماد توسعه البته نه خود برج و بلکه چشم‌انداز پیرامون آنهاست.
برج میلاد هم قاعدتا دیگر نمی‌تواند چندان کارکرد مخابراتی داشته باشد. این هم کار دشواری است که به سرتاسر جهان بخشنامه کنیم و از آنها بخواهیم از این پس به جای میدان آزادی، این برج را نماد تهران بدانند. اساسا بعید است هیچ نمادی با بخشنامه تعیین شده‌باشد. پس قاعدتا انتظار می‌رود در نهایت، کارکرد برج میلاد هم مشابه برج‌های کوالالامپور و سئول باشد.
ولی یک نکته فرعی وجود دارد: تورگردانان ایرانی به‌طور معمول ترجیح می‌دهند در اولین فرصت جهانگردانی را که به ایران کشانده‌اند از تهران فراری داده و به اصفهان، شیراز، یزد، کرمان و... برسانند. برای کاهش اضطراب و افسردگی جهانگرد هم نهایت تلاش خود را می‌کنند تا این انتقال با حداکثر سرعت انجام شود.
در این میان تسهیلاتی برای فراری دادن شبانه جهانگرد از پایتخت دودزده و پرازدحام به شهرهای توریستی، از قبیل برقراری پرواز شبانه، خط تاکسیرانی مکمل یعنی از فرودگاه امام با تاکسی به فرودگاه مهرآباد و از آنجا بلافاصله با یک پرواز چارتر به یکی از شهرهای فوق‌الذکر پیشنهاد شده‌است.
تصور تورگردانان این است که جهانگرد هرچه تهران را کمتر ببیند بیشتر شیفته تمدن، شکوه و فرهنگ ایران زمین باقی خواهد ماند. بر این مبنا برای استفاده بهینه از برج میلاد لازم است تورگردانان تحت آموزش‌های ویژه قرار گیرند یا اینکه حتی‌الامکان مبادی ورود جهانگرد به ایران، کشورهایی باشند که به هر دلیل مشاهده تهران از فراز این برج فقط متعجب‌شان می‌کند و نه هیچ‌چیز دیگر.
